آشوبم؛ آرامشم تویی
- دوشنبه, ۲۷ مهر ۱۳۹۴، ۰۶:۲۶ ب.ظ
- ۱ نظر
فکر نمیکردم اتّفاقات محرّم سال گذشته به یک قانون تبدیل بشود. یعنی درست مثل پارسال امسال هم همان اتّفاقها تکرار شوند. وقتی فکر کردم، به این نتیجه رسیدم که شاید خدا میخواهد تمام لکّههایی را که در طی سال به روحم رساندهام پاک کند.. تمام دردها و غصّهها و مریضیها را، با رزقها و خوبیهای و مهربانیهای بهجایش پر میکند و میدانم که لایقاش نیستم... میدانم.
شاید هم میخواهد بهم بفهماند همۀ روزها و شبهایت هم که پر از غم و غصّه و درد و رنج و ناراحتی باشد، به پای مصیبت عظمای حسین نمیرسد...
پ.ن: مگر حسین، نگاهی بهم بیندازد...
پ.ن: ای گل وفا حسین!... معدن سخا حسین!... میکشی مرا حسین!...
شاید هم میخواهد بهم بفهماند همۀ روزها و شبهایت هم که پر از غم و غصّه و درد و رنج و ناراحتی باشد، به پای مصیبت عظمای حسین نمیرسد...
پ.ن: مگر حسین، نگاهی بهم بیندازد...
پ.ن: ای گل وفا حسین!... معدن سخا حسین!... میکشی مرا حسین!...
- ۹۴/۰۷/۲۷