اعتبار اندر اعتبار

حیف. حیف که درست یادم نیست. اگر نه کامل می‌نوشتم اش.
فلسفه نمی‌خوانم، امّا واااااقعا دوستش دارم. می‌گفت: دنیای مادی اعتباری‌ست، حقیقی نیست، فانی‎ست، اصل نیست. می‌گفت این دنیای مجازی و تلگرام و این‌ها هم اعتباری اند. پس می‌شوند اعتبار اندر اعتبار. روح انسان -که آن حقیقت اصلی‌ست- (بحث طبیعت‌شناسی ابن سینا را این‌جا باید بگویم :/ ) با این همه چیز اعتباری، و اعتبار اندر اعتباری دچار تشتت می‌شود. شاید احمقانه باشد، امّا هر از چندی فکر می‌کنم کاش هیچ یک از این چیزها نبودند... :/
نمی‌دانم چطور باید بگویم. زبانم الکن شده انگار :|